uit elkaar vallen (n) (n) (uiteenvallen) | Zerfall (m) (n) (uiteenvallen) |
uit elkaar vallen (n) (n) (uiteenvallen) | Auseinanderfallen (n) (n) (uiteenvallen) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | zusammenbrechen (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | auseinander fallen (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | in Stücke zerfallen (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | zerfallen (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | in Stücke gehen (v) (vernieling) |